พี่เป็นของผมนะ!! [JoTwins]

ข้อมูลเบื้องต้น

นิยายเรื่องนี้มีเนื้อผ้า เอ้ยยย!!! เนื้อหา ชาย...ชาย -.,-
หากท่านใดรับมิได้...
 

อ่านดูสิคะ เผื่อติดใจ จุ๊บๆ >3<

เนื้อเรื่อง

“อ้ากกกกก ทำไมรุ่นพี่ดงฮยอนถึงได้หล่อ ดูดี เท่ อย่างนี้ชอบอ่ะ>3<” แฝดพี่คนสวยของผม? กำลังเพ้อพร่ำรำพันพรรณนาสาธยายเรื่องของไอ่รุ่นพี่ดงฮยอนที่เรียกได้ว่าเป็นหนุ่มฮอตอันดับสอง ไม่อยากจะบอกว่าผมหล่อกว่าไอ่หลอดนีออนนั่นร้อยเท่าเหอะ ไม่อยากจะโม้ แฟนคลับที่โรงผมน่ะ เยอะกว่ามันอีก ที่มันเป็นอันดับสองก็เพราะคนที่ครองอันดับหนึ่งคือผมไง!!! มีสาว? อยู่คนเดียวแหละครับที่ไม่หลงเสน่ห์ผม...

“ผมหล่อกว่าไอ่หลอดนีออนตั้งเยอะ ไม่เคยเห็นชม ชิส์ -3-”

“กวังมิน  นายเรียกใครว่าหลอดนีออนห๊ะ!!  อีกอย่างทำไมชั้นต้องชมนายด้วย? ชั้นหล่อกว่านายตั้งเยอะ -3- ”

พูดไม่ดูตัวเองเลยเหอะ หน้าก็หวาน ปากก็แดง นี่หล่อแล้ว?

“นายนินทาชั้นในใจใช่มั๊ย ห๊ะ!! ไอ่น้องเลววว ย้ากกก ” ตะโกนด่าอย่างเดียวไม่พอแฝดพี่คนสวยยังตรงเข้ามาเขย่าผมอีกตะหาก อืมมม แรงสั่นสะเทือนเท่ากับมดเดินชน (อ้างอิง ฟิสิกส์น่ารู้ โดย อจ. = อาจารย์) ตัวก็ไม่ได้เล็กอะไรมากมายแต่เรี่ยวแรงไม่ค่อยจะมีเลยเหอะ น่าปกป้องป้องชะมัด =.,=

“โอ๊ยยยย เจ็บจังเลยครับ พี่สุดหล่อ พอแล้ว พออออ” ผมทำเสียงล้อเลียนยองมิน ดูหน้าคงโกรธมาก ตลกจัง หน้าแดงๆ ผมว่าผมเห็นควันลอยออกมาจากหูด้วยนะ ฮ่าๆๆ XD

“ฮึย ไอ่.. ไอ่..ไอ่กวังมินบ้า!!! แกล้อเลียนชั้นหรอ!!?”

“ใช่ ^^” ผมพูดพร้อมกับกระชากตัวยองมิน เข้ามากอด อา... นุ่มมมม หอมมม น่ากิน งื้อออ...  ถ้าเป็นยองมินเป็นไก่ทอดผมกินไปแล้วนะ =.,=

“กะ..กวังมิน ปล่อยชั้นนะ ไอ่บ้า -///-” ตัวนิ่มๆที่ผมกอดอยู่ดิ้นขลุกขลิกไปมา มีเหรอผมจะยอมปล่อย ผมกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นไปอีก จนคนตัวเล็ก(?)นิ่งไป ไม่รู้ว่าผมคิดไปเองหรือเปล่านะ หัวใจของยองมินเต้นแรงจนผมรู้สึกได้ และผมคิดว่ายองมินคงรู้สึกถึงหัวใจที่เต้นแรงของผมเหมือนกัน ผมเขินนะอยากจะบอก -///-

“ปล่อยชั้นได้แล้ว หะ..หายใจไม่ออก -/////-” เสียงอู้อี้ดังขึ้นมาจากอ้อมกอดของผม หายใจไม่ออกงั้นเหรอ? หึหึ... มีเหรอที่ผมจะยอมปล่อยง่ายๆ มันต้องมีข้อแลกเปลี่ยนสิ...

ไม่นะ! ผมไม่ใช่พวกเจ้าเล่ห์แบบหมาป่าที่จ้องจะกินกระต่ายหรอก ผมก็แค่จะให้ยองมิน...

“จุ๊บปากผมทีนึงสิ แล้วจะยอมปล่อย” ผมก้มลงมองพี่ชายฝาแฝดที่ทำหน้าแบบ...อึ้งไม่หายจากคำพูดของผม พร้อมยักคิ้วเพื่อกวนประสาทยองมินอีกสองที (เพื่อ? - -)

“ว่าไงครับ คุณพี่สุดหล่อ? ^^”

“อะ...เออ!!! จุ๊บก็จุ๊บ เอาปากลงมาดิ!!!”

อุวะฮ่ะฮ่าๆๆ ในที่สุดยองมินก็ยอมเป็นของผม(แค่จุ๊บปากนะกวัง - -) แล้วนี่อะไร จะให้ผม “เอาปากลงไป” เหรอ? เป็นคำพูดที่ฟังดู.. เอิ่ม... ผมไม่เคยได้ยินจากปากสาวคนไหนเลยแฮะ ยองมินคงจะไม่เคยจริงๆ... จะเคยได้ไงหละครับ ก็มีบอดี้การ์ดสุดหล่อ(หรือตัวกวนประสาท)อย่างผมตามไปปกป้อง(ก่อกวน)ยองมินจากพวกผู้ชายหื่นกามที่เข้ามาจีบยองมิน ก็ผมตั้งใจว่าจะเก็บกระต่ายน้อยตัวนี้ไว้กินคนเดียวหนิครับ หุหุ

“นี่ ไอ่กวังมินบ้า ชั้นจะจุ๊บนายละนะ หลับตาซะ!”

“แล้วเรื่องอะไรผมต้องหลับตาด้วยเล่า??”

“กะ..ก็ชั้นอายหนิ”

“ก็ได้ๆ ผมจะหลับตาละนะ ^^” ผมหลับตาลง เพื่อรอให้ริมผีปากสีชมพูนั่นสัมกับปากที่มีเสน่ห์ชวนหลงใหลของผม ผมเปล่าหลงตัวเองนะ สาวไหนก็อยากจะลองสัมผัสดูสักครั้งทั้งนะแหละ หรือคุณไม่อยาก? ฮ่าๆๆ ว่าแต่.... นี่มันนานแล้วนะทำไมยองมินไม่จุ๊บผมซักที - -

 ผมลืมตาขึ้นเพื่อดูความเคลื่อนไหวของตรงหน้า ยองมินหลับตาปี๋เลยครับ เลยไม่รู้ว่าตอนนี้ผมกำลังมองการกระทำที่ดูยังไงก็คงจะบอกว่าน่ารักมากๆ ใบหน้าหวานๆนั้นค่อยเลื่อนๆเข้ามาใกล้ผมเรื่อยๆ แต่มันมาก และทำให้ผมตื่นเต้นแปลกๆ ไม่ใช่ผมไม่เคยจูบมาก่อนแต่กับยองมิน คามรู้สึกกลับต่างๆออกไป ผมไม่เคยสนใจเรื่องข้อจำกัดทางสายเลือด หรือเพศของเราสองเลย  ผมรู้แต่ว่า ผมต้องการที่จะปกป้องเขา ต้องการที่จะอยู่เคียงข้างเขา ต้องการครอบครองเขา อยากให้เขาเป็นของผมเพียงคนเดียว...

ริมฝีปากที่เย็นเฉียบค่อยแตะลงบนริมฝีปากของผม ก่อนที่ยองมินจะผละออกไป ผมรั้งเอวของคนตัวเล็กไว้ ก่อนจะมอบจูบที่เต็มไปด้วยความรู้สึกทั้งหมดของผม ผมอยากจะลิ้มรสจูบนี้ไปนานแสนนาน  ยองมินหวานจังครับ...

“อื้อออ..”  เสียงประท้วงที่ดังขึ้น พร้อมกับมือน้อยๆที่ทุบอกผมเบาๆ บ่งบอกว่าคนในอ้มกอดที่ผมกำลังกลืนกิน(?) ต้องการอากาศหายใจ

“แฮ่ก.. กวังมิน นะ..นาย บะ..บ้า -/////-” ไม่ต้องถามความรู้สึกของยองมินในตอนนี้ ผมก็รู้ว่าเจ้าตัวเขินแค่ไหน แก้มที่ปกติเวลาเขินจะเป็สีชมพูระเรื่อ ตอนนี้กลายเป็นมะเขือเทศสุกไปแล้ว ไหนจะพูดตะกุกตุกักอีก แบบนี้ผมจะทนไหวเหรอครับ?

เวลาเขินนายน่ากินเป็นบ้า ^^

“

Yongmin's part

“ยองมิน... ” เสียงทุ้มดังขึ้นข้างใบหูของผม หลังจากที่ผมลดตัว(หรือจะเรียกให้ถูกก็คือยืดตัว)ไปจูบกวังมิน ไอ่น้องชายบ้าๆของผม จะมาไม้ไหนอีกหละ? แค่นี่ผมก็เขินจนอยากแทรกแผ่นดินหนีแล้วนะ -/////-
 

“อะ...อะไร? -/////-”
 

“พี่เป็นของผมเถอะนะ ^^”

“บะ...บ้า!!! ไอ่กวังมินบ้า!!! -///0///- ”

 

ผมไม่อยากอธิบายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหลังจากนี้.... -//////-



 

Talk :  ขออภัยในความบ้าของเค้าด้วยน้าาา ฮ่าๆๆ แต่งไม่ค่อยดี แต่ก็อยากมาแชร์ให้ทุกคนอ่านกัน
 ปล. หากเกิดความผิดพลาดประการใด ผู้แต่งก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ >O<